เดกซ์แทรนเหล็กฉีด 10%

ธาตุเหล็กทางเภสัชพลศาสตร์เป็นองค์ประกอบหลักของเฮโมโกลบินและไมโอโกลบิน ฮีโมโกลบินเป็นตัวพาออกซิเจนหลักในเม็ดเลือดแดง ไมโอโกลบินเป็นที่ที่เซลล์กล้ามเนื้อเก็บออกซิเจนเพื่อช่วยส่งไปยังกล้ามเนื้อระหว่างการออกกำลังกาย เอนไซม์และปัจจัยส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับวงจรกรดไตรคาร์บอกซิลิกมีธาตุเหล็กหรือทำงานเฉพาะเมื่อมีธาตุเหล็ก ดังนั้น นอกเหนือจากการสังเคราะห์ฮีโมโกลบินที่เร่งขึ้นแล้ว อาการที่เกี่ยวข้องกับการขาดธาตุเหล็กในเนื้อเยื่อและการลดลงของการทำงานของเอนไซม์ที่มีธาตุเหล็ก เช่น การเจริญเติบโตที่ชะลอตัว ความผิดปกติทางพฤติกรรม และการขาดธาตุเหล็ก สามารถแก้ไขได้ทีละน้อยหลังจากการเสริมธาตุเหล็กในสัตว์ที่ขาดธาตุเหล็ก ธาตุเหล็กทางเภสัชจลนศาสตร์สำหรับการฉีดจะดูดซึมได้เร็วกว่าธาตุเหล็กที่รับประทานเข้าไป หลังจากฉีดเหล็กเดกซ์แทรนเข้ากล้ามเนื้อ ความเข้มข้นของเลือดจะถึงจุดสูงสุดที่ 24-48 ชั่วโมง และโมเลกุลของเหล็กจะมีขนาดใหญ่ขึ้น จะถูกดูดซึมโดยหลอดน้ำเหลืองแล้วถ่ายโอนเข้าสู่เลือด และความเข้มข้นของเลือดจะเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ หลังจากฉีดเข้าเส้นเลือดหรือเข้ากล้ามเนื้อ การดูดซึมจะเข้าสู่กระแสเลือด จะถูกฟาโกไซต์และสลายตัวเป็นเหล็กและเดกซ์แทรนโดยระบบเซลล์ฟาโกไซต์โมโนนิวเคลียร์ หลังจากการดูดซึม ไอออนของเหล็กจะถูกออกซิไดซ์เป็นไอออนเฟอร์ริกโดยเซอรูโลพลาสมินในเลือด จากนั้นจะจับกับตัวรับทรานสเฟอร์ริน เข้าสู่เซลล์ในรูปแบบของพิโนไซโทซิสสำหรับเซลล์สร้างเม็ดเลือด หรือสะสมในรูปแบบของเฟอริตินหรือเฮโมไซเดอรินในตับ ม้าม ไขกระดูก และระบบเซลล์ฟาโกไซต์โมโนนิวเคลียร์อื่นๆ อัตราการจับโปรตีนจะสูงในเฮโมโกลบิน แต่ต่ำในไมโอโกลบิน เอนไซม์ และโปรตีนที่ขนส่งเหล็ก เช่นเดียวกับเฟอริตินหรือเฮโมไซเดอรินที่ต่ำ