ลินโคไมซินไฮโดรคลอไรด์ 30% สำหรับฉีด

ลินโคไมซินเป็นยาปฏิชีวนะในกลุ่มลินโคเอมีน เป็นสารยับยั้งแบคทีเรีย แบคทีเรียที่ไวต่อยานี้ได้แก่ สแตฟิโลค็อกคัสออเรียส (รวมถึงสายพันธุ์ที่ดื้อต่อเพนนิซิลลิน) สเตรปโตค็อกคัส นิวโมคอคคัส แบคทีเรียบาซิลลัสแอนทราซิส อีริซิเพลาส ซูอิส ไมโคพลาสมาบางชนิด (ไมโคพลาสมา ซูอิส นิวโมเนีย ไมโคพลาสมา ซูอิส นาสิก ไมโคพลาสมาซูอิส ซิโนเวียลิส) เลปโตสไปโรซิส และแบคทีเรียที่ไม่ใช้ออกซิเจน (เช่น คลอสตริเดียม ดิฟฟิซิล คลอสตริเดียม เตทานัส คลอสตริเดียม เปอร์แคปซูลาตัส และแอคติโนไมซีสส่วนใหญ่) โดยออกฤทธิ์หลักที่ซับยูนิต 50s ของไรโบโซมแบคทีเรีย และออกฤทธิ์ต้านแบคทีเรียโดยยับยั้งการขยายของโซ่เปปไทด์และส่งผลต่อการสังเคราะห์โปรตีน

การดูดซึมเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากการฉีดเข้ากล้ามเนื้อ โดยฉีดเข้ากล้ามเนื้อครั้งเดียวที่ 11 มก./กก. ในหมู และความเข้มข้นในเลือดสูงสุดที่ 6.25 ไมโครกรัม/มล. อัตราการจับโปรตีนในพลาสมาอยู่ที่ 57%-72% ยานี้กระจายตัวได้อย่างกว้างขวางในร่างกาย โดยมีปริมาณการกระจายตัวที่ชัดเจนที่ 2.8 ลิตร/กก. ในหมู ยานี้กระจายตัวได้อย่างกว้างขวางในของเหลวในร่างกายและเนื้อเยื่อต่างๆ (รวมถึงกระดูก) โดยที่ความเข้มข้นของตับและไตสูงที่สุด และความเข้มข้นของยาในเนื้อเยื่อสูงกว่าซีรั่มหลายเท่าในช่วงเวลาเดียวกัน ยาสามารถเข้าสู่รกได้ แต่ไม่สามารถทะลุผ่านอุปสรรคเลือด-สมองได้ง่าย และยากที่จะเข้าถึงความเข้มข้นที่มีประสิทธิภาพของยาในน้ำไขสันหลังเมื่อเกิดการอักเสบ ยาสามารถกระจายตัวไปยังน้ำนมได้ และความเข้มข้นในน้ำนมจะเท่ากับในพลาสมา ส่วนหนึ่งของยาจะถูกเผาผลาญในตับ และรูปแบบยาและเมแทบอไลต์ของยาจะถูกขับออกทางน้ำดี ปัสสาวะ และน้ำนม การขับถ่ายทางอุจจาระอาจจะล่าช้าไปหลายวัน ดังนั้นจึงมีฤทธิ์ยับยั้งจุลินทรีย์ที่ไวต่อลำไส้